Πρόσθετα χρωματισμού

Το πρόσθετα τροφίμων, ή πρόσθετα τροφίμων, είναι στοιχεία ή ενώσεις που προστίθενται σε τρόφιμα για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο κύριος στόχος είναι να βελτιωθεί η γεύση και το άρωμα, η υφή και η εμφάνισή του, ή να αυξηθεί η διάρκεια ζωής και να αποτραπεί η οξειδωτική φύση των τροφίμων.

Εφόσον είναι συνηθισμένο να συμπεριλαμβάνονται στα συστατικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αυτού του τροφίμου, τα βρίσκουμε συνήθως στις ετικέτες των τροφίμων ή των ποτών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι πολύ σημαντικό να αναθεωρήσουμε την επισήμανση των τροφίμων όταν πρόκειται να αγοράσουμε ένα νέο τρόφιμο, ειδικά αν θέλουμε να ανακαλύψουμε αν περιέχουν πολλά πρόσθετα τροφίμων ή όχι.

Όσον αφορά τα διαφορετικά είδη πρόσθετων τροφίμων, ανάλογα με την ιδιότητά τους ή τον σκοπό τους, λαμβάνουν διαφορετικά ονόματα. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να βρούμε πρόσθετα χρωματισμού, αντιοξειδωτικά, συντηρητικά, γαλακτωματοποιητές και σταθεροποιητές.

Τι είναι τα πρόσθετα χρωματισμού; Γιατί είναι αυτά;

Όπως υποδηλώνει το όνομά της, το πρόσθετα χρωματισμού είναι αυτά που χρησιμοποιούνται με στόχο τη βελτίωση της εμφάνισης των τροφίμων, δίνοντάς τους μια πολύ πιο ελκυστική οπτική εμφάνιση.

Θέλω να πω, είναι στοιχεία που προστίθενται στα τρόφιμα για να τα χρωματιστούν τεχνητά, συνήθως για να γίνουν πιο "ελκυστικά", για να προσελκύσουν την κατανάλωσή τους.

Με αυτή την έννοια, οι περισσότερες από τις νομίμως επιτρεπόμενες σήμερα βαφές αντιστοιχούν σε φυσικές ουσίες, στην ομάδα των βιταμινών και των προβιταμινών. Σαφή παραδείγματα είναι τα καροτένια, η ριβοφλαβίνη ή η χλωροφύλλη.

Ποια τρόφιμα μπορεί να περιέχουν πρόσθετα χρωματισμού;

Γλυκά: γλυκά, ζάχαρη και μαρσιππάνια.
Προϊόντα που παρασκευάζονται με γάλα, βούτυρο, αυγό, βύνη, καραμέλα, κακάο και σοκολάτα, καφέ και μέλι.
Μεταποιημένα φρούτα: ζαχαρωμένα φρούτα και κερασιά.
Παγωτό.
Προϊόντα αλιείας: κονσέρβες γαρίδες, υποκατάστατο του σολομού, σουρίμι και όρνιθα.
Ποτά: αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη και αναψυκτικά, λικέρ με αρώματα φρούτων, λικέρ βοτάνων.
Κονσέρβες και μαρμελάδες φρούτων.

Ο επικίνδυνος κόσμος των ζελέ ...

Είναι προφανές ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, Μία από τις κύριες χρήσεις των χρωστικών προσθέτων είναι η χρήση τους σε κόμμι και κόμμι ότι τα παιδιά καταναλώνουν σχεδόν καθημερινά, για να τα χρωματίζουν και να τα κάνουν πιο εντυπωσιακά στα μάτια των μικρών.

Γιατί; Πολύ απλό: δώστε σε ένα παιδί την επιλογή ανάμεσα σε ένα δίσκο διαφανών ζελέ και ένα δίσκο γεμάτο ζελέ φασόλια και πολύχρωμα gumdrops. Σε ποιον θα πάνε;

Ενώ είναι αλήθεια αυτό ορισμένα πρόσθετα χρωματισμού που χρησιμοποιούνται στις περισσότερες περιπτώσεις είναι φυσικά, όπως και εκείνα που προέρχονται από μερικά φρούτα ή λαχανικά (όπως το πρόσθετο E160 ή β-καροτένιο), η πραγματικότητα είναι ότι Σε πολλές περιπτώσεις αυτός ο τύπος παιδικών προϊόντων είναι κορεσμένος με πρόσθετα χρωματισμού, που έγιναν αποδεκτές από τις αρχές, αλλά όχι τεχνητά πρόσθετα μετά από όλα.

Αλλά προσέξτε: όχι μόνο βρίσκουμε πρόσθετα χρωματισμού σε ζελέ (επειδή είναι γλυκά). Είναι επίσης προφανές ότι μπορούμε να τα βρούμε σε άλλα τρόφιμα παιδικών αλμυρών παιδιών, όπως για παράδειγμα τσιπς ή αλμυρά σνακ.

Είναι οι βαφές επικίνδυνες για την υγεία;

Σε αυτό το σημείο είναι απόλυτα φυσιολογικό να αναρωτηθείτε αν αυτά είναι γνωστά ως πρόσθετα χρωματισμού Είναι επικίνδυνα για την υγεία, ειδικά αν τείνουμε να καταναλώνουμε τρόφιμα ή τρόφιμα που τα περιέχουν κάθε μέρα.

Η αλήθεια είναι ότι αν και πάντα έχουμε την τάση να συνδέουμε τα πρόσθετα με την υγεία και σε πολλές περιπτώσεις με τις εκτιμήσεις σίγουρα αρνητικές, η πραγματικότητα είναι ότι η βιομηχανία τροφίμων χρησιμοποιεί μόνο πρόσθετα τροφίμων που έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές, μετά από μακρές περιόδους εξαντλητικών μελετών που έχουν επιβεβαιώσει ότι, στις δόσεις των οποίων η κατανάλωση έχει εγκριθεί, δεν έχουν προκαλέσει επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων.

Για παράδειγμα, στη χώρα μας γίνονται δεκτές μόνον οι πρόσθετες ύλες που έχουν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, οι οποίες με τη σειρά τους συμπεριλήφθηκαν σε κατάλογο εγκεκριμένο σε ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία επικαιροποιείται με κάποια τακτικότητα.

Οι σταθεροποιητές χρώματος

Οι λεγόμενοι σταθεροποιητές χρώματος είναι μια ομάδα πρόσθετων που εκπληρώνουν μια παρόμοια λειτουργία με τα πρόσθετα χρωματισμού αλλά δεν έχουν από μόνα τους δράση χρωματισμού και έχουν την ποιότητα να σταθεροποιούν το φυσικό χρώμα του φαγητού τόσο κατά την παρασκευή του όπως κατά την αποθήκευση, αποφεύγοντας τις ανεπιθύμητες χρωματικές παραλλαγές. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν μπορείτε και δεν πρέπει να αντικαταστήσετε τη διαβούλευση με έναν διατροφολόγο. Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον αξιόπιστο διατροφολόγο σας.