Πάρα πολλές εργασίες; Το πρόβλημα της κατ 'οίκον εργασίας
"Έχετε τελειώσει την εργασία σας;". Αυτή η ερώτηση ίσως είναι μία από τις πιο επαναλαμβανόμενες από τις οικογένειες κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Είναι απολύτως φυσιολογικό ότι οι υποχρεώσεις είναι κάπως κουραστικό, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ίδιους τους ενήλικες, αλλά ... πρέπει να τα κάνουμε.
Γιατί τα παιδιά μας δεν συνηθίζουν να ασκούν τα καθήκοντά τους και πρέπει συνεχώς να είναι πάνω τους για να τα τελειώσουν; Οι αιτίες αυτού του γεγονότος μπορεί να είναι πολλαπλές, αλλά σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε σε μία από αυτές: την ποσότητα και την ποιότητα των εργασιών που επισημαίνονται για το σπίτι.
Ο σκοπός των καθηκόντων
Η απόδοση των ακαδημαϊκών δραστηριοτήτων στο σπίτι είναι κάτι θετικό, εφόσον είναι ποιότητας και σε επαρκείς ποσότητες για τους σπουδαστές.
Η εκπλήρωση των καθηκόντων ενισχύει την ατομική απόδοση των περιεχομένων που πραγματοποιούνται στην τάξη και επιτρέπει την αυτοαξιολόγηση του μαθητή. Από την άλλη πλευρά, τα καθήκοντα, στο δίκαιό τους μέτρο, παρέχουν στον σπουδαστή τη δόση της ευθύνης και της αυτονομίας της μελέτης που θα χρειαστεί στις υψηλότερες βαθμίδες με βαθμιαίο τρόπο.
Αναμφισβήτητα, τα επισημασμένα καθήκοντα πρέπει να εκπληρώσουν μια βασική λειτουργία: να παρακινήσουν τον σπουδαστή, επιτρέποντάς του να γνωρίζει ότι είναι ικανός να τα εκτελέσει ο ίδιος και να τον ενημερώσει για τον λόγο για τον οποίο είναι απαραίτητα, παρέχοντάς του έτσι εκπαιδευτικό νόημα και σκοπό.
Πόσο χρόνο είναι σκόπιμο να αφιερωθεί στην εργασία;
Οι μελέτες που διεξάγονται στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ συμβουλεύουν ότι η εργασία δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 λεπτά ανά εκπαιδευτικό επίπεδο. Δηλαδή, αν ο φοιτητής μας βρίσκεται στο πρώτο επίπεδο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αυτά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 10 λεπτά και αν είναι στο έκτο επίπεδο, ο μέγιστος χρόνος που θα δαπανηθεί πρέπει να είναι 60 λεπτά.
Η προσαρμογή του χρόνου σπουδών στον σπουδαστή είναι θεμελιώδης. Το παιδί πρέπει να είναι σε θέση να διατηρεί συνεχή προσοχή κατά την ολοκλήρωση του έργου (στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση), διότι αν αυτό δεν συμβαίνει, απογοήτευση και αίσθημα αδυναμίας να επιτευχθεί αυτό.
Στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεδομένου ότι ο χρόνος ολοκλήρωσης των εργασιών είναι μεγαλύτερος, συνιστάται να κάνετε διαλείμματα 10 λεπτών όταν η κόπωση εμφανίζεται μετά από περίπου 60 λεπτά συνεχούς εργασίας.
Χρόνοι αποσύνδεσης
Η εργάσιμη ημέρα ενός ενήλικου αποτελείται συνήθως από 8 ώρες. Μετά από αυτές τις 8 ώρες εργασίας το άτομο χρειάζεται ελεύθερο χρόνο για να «αποσυνδεθεί» από τις υποχρεώσεις εργασίας του εκτελώντας άλλα καθήκοντα, όπως βγαίνοντας με φίλους, πηγαίνοντας στις ταινίες, πραγματοποιώντας την αγορά, πηγαίνοντας στο πάρκο με τα παιδιά κ.λπ.
Το παιδί δεν διαφέρει πολύ από τον ενήλικα και μετά από 7 ώρες στο σχολείο και 2 ώρες περισσότερο σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την εκπαίδευσή του, φτάνοντας στο σπίτι και να κάνει 3 ώρες οικιακής εργασίας, παρά κάτι θετικό γίνεται βασανισμός. Μετά από 3 ώρες είναι ώρα για μπάνιο, δείπνο και ύπνο και ξανά το επόμενο πρωί ξεκινά ξανά.
Πώς επηρεάζουν οι επιπλέον υποχρεώσεις η υγεία του γιου μου και της οικογένειάς μου;
Πολλά καθήκοντα προκαλούν άγχος στον μαθητή, προβλήματα υγείας και σημαντική μείωση της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής.
Σε σχέση με το άγχος, εάν το παιδί είναι στριμωγμένο δεν αποδίδει και υπάρχει ένα μπλοκάρισμα πριν από το οποίο ως γονείς που ασκεί πιέσει περισσότερο για την ολοκλήρωση των καθηκόντων. Αυτό που επιτυγχάνεται με αυτό το γεγονός είναι ότι το περιβάλλον είναι καθαρό και ότι οι οικογενειακές σχέσεις επιδεινώνονται.
Τα προβλήματα υγείας αφορούν τους πονοκεφάλους, τα προβλήματα στο στομάχι, το άγχος, την κόπωση και σε πολλές περιπτώσεις, αν και προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε το ρολόι, τη στέρηση του ύπνου.
Τέλος, εάν η οικογενειακή μας ζωή καταλήγει στην πραγματοποίηση καθηκόντων και θέσεων εργασίας που μπορεί να έχει το παιδί, χάνουμε χρόνο για να μιλήσουμε, να κάνουμε διασκέδαση με φίλους ή απλά να μοιραζόμαστε στιγμές εκτός των υποχρεώσεων.
Ο γιος μου έχει περισσότερη εργασία;
Πρέπει να λάβουμε υπόψη πολλούς παράγοντες σε σχέση με το χρόνο που χρειάζεται ο κάθε μαθητής να αναπτύξει τα καθήκοντά του όπως προαναφέρθηκε. Δεν είναι όλοι οι μαθητές οι ίδιοι και επομένως δεν δουλεύουν όλοι με την ίδια ταχύτητα.
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η ζωή του γιου μας έχει περισσότερες πτυχές για να συλλογιστεί παρά μόνο για το ακαδημαϊκό. Εάν αυτό εμποδίζει την ανάπτυξη των υπόλοιπων, θα πρέπει να μιλήσουμε με τον δάσκαλο για να μας δώσετε συμβουλές σχετικά με την ολοκλήρωση των καθηκόντων και να μας ενημερώσετε για την ακαδημαϊκή πρόοδο του γιου μας, να εξετάσει τον όγκο των καθηκόντων καθώς και να μας στηρίξει επαγγελματικά στην εκπαίδευση όλους τους τομείς ανάπτυξης του παιδιού. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν μπορείτε και δεν πρέπει να αντικαταστήσετε τη διαβούλευση με έναν παιδίατρο. Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον έμπιστο παιδίατρο σας.
