Ζώντας τις προσωπικές κρίσεις θετικά: ένας τρόπος για να μάθουν και να αναπτυχθούν
Τη στιγμή που ζούμε όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα. Είμαστε επικεντρωμένοι στο να έχουμε όλο και περισσότερο. Ένα καλύτερο σπίτι, ένα καλύτερο αυτοκίνητο, ένας καλύτερος αμειβόμενος μισθός, τα καλύτερα ρούχα για να φορέσει ... Αλλά μπορούμε πραγματικά να ζήσουμε μια πλήρη ζωή χωρίς να έχει περάσει μια προσωπική κρίση πριν; Εάν το έβγαζαν όλα αυτά, θα είμαστε ακόμα ευτυχείς;
Καθώς χάνουμε κάποια από αυτά τα πράγματα, πολλοί άνθρωποι επίσης χάνουν τη δική τους ευτυχία και αρχίζουν να εισέρχονται σε κρίση. Κρίση που συχνά δεν μπορεί να θεωρηθεί θετική. Στιγμές και περιστάσεις στις οποίες η ζωή σας λέει να σταματήσετε, ότι υπάρχει κάτι που δεν κάνετε καλά. 
Συνδέουμε και συνδέουμε στιγμές χωρίς να έχουμε πλήρη επίγνωση αυτών. Τελειώνουμε με ένα συμβόλαιο εργασίας και στη συνέχεια ξεκινάμε με ένα άλλο από το φόβο, χωρίς πραγματικά να αναρωτηθούμε αν θέλουμε αυτό για το υπόλοιπο της ζωής μας. Ή απλά δεν βρούμε άλλη δουλειά και πιστεύουμε ότι δεν αξίζουμε αρκετά.
Σε εκείνες τις στιγμές που ένα άτομο αρχίζει να διέρχεται μια κρίση, συνήθως αισθάνεται χαμένος, ζαλισμένος, γεμάτος φόβους. Μερικές φορές δεν γνωρίζουμε πώς να μεταφράζουμε τι μας λέει η ζωή, ακόμη και το σώμα μας μιλάει, αλλά το αγνοούμε. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι πρέπει να το δούμε ως ένα νέο στάδιο που αρχίζει για εμάς.
Έχουμε την επιλογή να επανεξετάσουμε πού θα θέλαμε πραγματικά να πάμε, αν είμαι πραγματικά παθιασμένος με αυτό που κάνω ή αν προμηθεύω ή γεμίζω τα δικά μου κενά. Πιθανότατα να περάσουμε από μια σύντομη περίοδο θλίψης και κατάθλιψης, αλλά σιγά-σιγά τα μεγάλα παράθυρα θα αρχίσουν να ανοίγουν και θα δούμε ξανά τον ήλιο.
Μεγάλες κρίσεις οδηγούν στη συνέχεια σε καλύτερα στάδια μόνο εάν ακούσουμε. Ίσως είναι η στιγμή να ανακτήσουμε αυτό το χόμπι που δεν είχαμε ακόμη και χρόνο να το κάνουμε γιατί είμαστε τόσο απασχολημένοι που τρέχουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και ευχαριστώντας τους άλλους να εκπληρώσουν ορισμένες ευθύνες, αντί να ικανοποιήσουν τον εαυτό μας. Ήρθε η ώρα να πάρετε τις πρωινές βόλτες κατά μήκος της παραλίας ξυπόλητοι, κάντε ένα μικρό άθλημα, το οποίο με τη σειρά του θα μας βοηθήσει να εκκρίνουμε ενδορφίνες και αδρεναλίνη. Αυτές οι ορμόνες που θα μας βοηθήσουν σιγά-σιγά να αισθάνονται καλύτερα, πιο γεμάτα και πιο ευτυχισμένα.
Ο Albert Einstein είπε ότι "Χωρίς κρίση δεν υπάρχουν πλεονεκτήματα. Είναι στην κρίση, όπου βγαίνει το καλύτερο του καθενός, γιατί χωρίς κρίση όλος ο άνεμος χαϊδεύει" Ενώ ο Antoine de Sant Exupery είπε ότι "Ο άνθρωπος ανακαλύπτεται όταν μετριέται σε σχέση με ένα εμπόδιο“.
Ήρθε η ώρα να μην ανησυχείτε, αλλά να σας καταλάβω. Σηκωθείτε νωρίς, φροντίζετε την εμφάνισή σας, έχετε καλό πρωινό. Ακόμα και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ενισχύσουμε τις προσωπικές σχέσεις όπως η οικογένεια ή ακόμα και να μοιραστούμε το χρόνο με τους στενούς φίλους. Αυτά θα μας δώσουν υποστήριξη και αγάπη. Δεν είναι κακό να το ζητήσουμε από τότε που σίγουρα θα είχαμε πάντα όταν το χρειαζόμασταν. Εκφράζοντας αυτό που νιώθουμε και σκέφτονται μια μέρα είναι επίσης ένας καλός τρόπος για να διατηρήσουμε την τάξη μέσα μας. 
Λαμβάνοντας τα ηνία της ζωής σας θα σας κάνει να γενναίος και πολύτιμος για τον εαυτό σας είναι τώρα η ώρα να πάρετε την κατεύθυνση που θέλετε να πάρετε, τώρα μπορείτε να επιλέξετε γιατί ξέρετε τι θέλετε πραγματικά.
Πώς μπορώ να μάθω από τις κρίσεις;
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία όταν αντιμετωπίζουμε μια προσωπική κρίση, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να το βιώσουμε ως ευκαιρία για μάθηση, ειδικά όταν πρόκειται για λάθη μετά από μια εσφαλμένη απόφαση.
Πρέπει να σκεφτούμε, να προσπαθήσουμε να μάθουμε τι έχουμε κάνει λάθος. Και παρόλο που μερικές φορές είναι εύκολο να επιτευχθεί, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι ποτέ τόσο απλό. Ωστόσο, είναι πάντοτε δυνατό να αναθεωρηθεί τι συνέβη και, πάνω απ 'όλα, τι μπορούμε να κάνουμε με διαφορετικό τρόπο στο μέλλον, ώστε να μην ξαναβρεθούμε ξανά στο ίδιο λάθος.
Το πιο συνιστώμενο είναι πάντα να αντιληφθεί μια προσωπική κρίση ως μια προσωρινή κατάσταση αποδιοργάνωσης και διαταραχής. Θέλω να πω, είναι προσωρινό, πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να είναι μια κατάσταση που εκτείνεται με την πάροδο του χρόνου, δηλαδή απεριόριστη. Αφορούν μάλλον την αδυναμία που έχουμε σε εκείνες τις στιγμές να χειριστούμε συγκεκριμένες καταστάσεις που συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή. 
Για το λόγο αυτό υπάρχει μια πολύ ωραία φράση που θα μας βοηθήσει σε εκείνες τις στιγμές: οι αποσκευές της ζωής, που γεμίζουμε σιγά-σιγά με τα χρόνια, είναι αυτό που μας βοηθά να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις. Δηλαδή, με κάθε κρίση μαθαίνουμε ποιοι μηχανισμοί άμυνας και δράσης μας βοήθησαν και ποιοι δεν το έχουν.
Επομένως, το σημαντικό δεν είναι να είμαστε γενναίοι γιατί δεν φοβόμαστε, αλλά να είμαστε γενναίοι για να έχουμε τη δυνατότητα να συνεχίσουμε μπροστά παρά τον φόβο. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντικαταστήσει τη διαβούλευση με έναν ψυχολόγο. Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον αξιόπιστο ψυχολόγο σας.
