5 σκηνές του Forrest Gump που θα εγγράφονται στον αμφιβληστροειδή σας για πάντα
Forrest Gump Είναι μία από αυτές τις ταινίες που σας σηματοδοτούν για μια ζωή. Αυτή η ταινία με πρωταγωνιστή έναν τεράστιο Tom Hanks το 1998 έχει χρησιμεύσει ως μάθημα ζωής για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Και η αλήθεια δεν είναι για λιγότερα. Καθ 'όλη τη διάρκεια σχεδόν των τριών ωρών φωτογραφικού υλικού υπάρχουν σκηνές και διάλογοι των πιο συναισθηματικών και που είναι ικανές να μας κάνουν να πηδήξουμε ένα δάκρυ.
Και γι 'αυτό, από το NatureVia, έχουμε βρει πολύ ενδιαφέρον να κάνουμε μια επιλογή από πέντε από αυτές.
«Η ζωή είναι σαν κιβώτιο σοκολάτας. Ποτέ δεν ξέρετε ποιο θα σας αγγίξει "
Αυτή είναι μία από τις πιο μυθικές σκηνές του Forrest Gump. Και στην πραγματικότητα, εξακολουθεί να είναι πολύ ζωντανό παρά το γεγονός ότι πέρασαν πάνω από είκοσι χρόνια. Σε αυτό, η χαρισματική μας Forrest αρχίζει να μιλάει σε μια κυρία ενώ περιμένει το λεωφορείο. Αυτό προσφέρει μια απλή σοκολάτα για να κάνει την κατάσταση πιο ευχάριστη. Μετά την αποδοχή, ο αγαπημένος μας πρωταγωνιστής κλείνει τη σκηνή με "Η ζωή είναι σαν κιβώτιο σοκολάτας. Ποτέ δεν ξέρετε ποιος θα σας αγγίξει. "
Αυτή η βαθιά αλλά απλή φράση μας διδάσκει ότι η ζωή θα μας φέρει κάθε είδους εκπλήξεις. Κάποιοι θα είναι καλοί και καλοί. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πρέπει να προσπαθήσουμε να τα δεχτούμε με ένα καλό χαμόγελο στα στόματά μας, όπως πάντα έκανε ο φίλος μας Forrest.
"Run Forrest, τρέξε!"
Μετά από αυτές τις πρώτες σκηνές, αρχίζουμε να πούμε πώς ήταν η παιδική ηλικία του Forrest Gump. Και πρέπει να πούμε ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο. Εκτός από το IQ του κάτω του μέσου όρου, έπρεπε επίσης να υπομείνει πολύ γελοιοποίηση και προσβολές από παιδιά της ηλικίας του. Μπήκαν μαζί του για το ότι ήταν κάτι διαφορετικό και για το απλό γεγονός του περπατήματος με έναν ασυνήθιστο τρόπο.
Τόσο πολύ, ότι υπήρξε μια εποχή κατά την οποία οι συνηθισμένοι σχολικοί αστυνομικοί προσπάθησαν να καταχραστούν το Forrest. Ωστόσο, υπήρξε μια εποχή που ο χαρισματικός μας χαρακτήρας μπορούσε να κάνει "καρδιά" και να ξεφύγει για να ξεφύγει από εκείνους τους ανθρώπους που δεν άξιζαν την αγάπη και την αγάπη τους.
"Μπορεί να μην είναι πολύ έξυπνος. Αλλά ξέρω τι είναι η αγάπη "
Σε αυτή την ταινία υπάρχουν και στιγμές για την αγάπη και το ρομαντισμό. Αυτή είναι η περίπτωση της Jenny, φίλης παιδικής ηλικίας του Forrest, και ότι με τα χρόνια αρχίζει να εμφανίζεται ένα συναίσθημα πολύ πιο βαθύ από μια απλή φιλία. Ωστόσο, η Jenny μειώνει μερικές φορές το Forrest επειδή δεν τον θεωρεί έξυπνο.
Ωστόσο, όπως σας είπαμε σε προηγούμενα άρθρα, υπάρχουν πολλοί τύποι πληροφοριών. Και από εδώ λέμε ότι ο Forrest έχει μια εξαιρετικά αναπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη που του επιτρέπει να αγαπάει τους άλλους ανθρώπους χωρίς κανένα πρόβλημα, κάτι που υπερασπίστηκε μέσα από αυτή τη στοργική ημερομηνία.
"Forrest, ποτέ δεν σας ευχαριστώ για τη διάσωση της ζωής μου"
Ο υπολοχαγός Dan Taylor ήταν ένας από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες σε αυτή την ταινία που σημάδεψε τη ζωή του χαρακτήρα μας. Αρχίζει να διδάσκει τη Forrest μόλις φτάνει στο μέτωπο του πολέμου του Βιετνάμ, μια σύγκρουση που σημάδεψε την αμερικανική ιστορία στη δεκαετία του 1960.
Η κορύφωση της ταινίας είναι όταν ο υπολοχαγός Dan περάσει και από τα δύο πόδια λόγω ενός βομβαρδισμού του εχθρού. Αυτό συμβαίνει όταν ο Forrest τον σώζει από όλες τις πιθανότητες. Και παρά το γεγονός ότι ο υπολοχαγός του δεν είδε αυτή τη δράση με καλά μάτια, τα χρόνια τα εκτιμά πολύ. Χωρίς αμφιβολία ένα μάθημα που πρέπει να πολεμήσετε για αυτό το δώρο που ονομάζεται ζωή.
Και για να τελειώσω ...
"Δεν ήξερα ποτέ γιατί η Τζένη επέστρεψε, αλλά δεν μου άρεσε, ήταν σαν παλιά, ήμασταν σαν νύχια και σάρκα, κάθε μέρα θα έπαιρνα ωραία λουλούδια και θα τα έβαλα στο δωμάτιό της και μου έκανε το καλύτερο δώρο που κανείς δεν μπορούσε να δεχτεί στον κόσμο και μάλιστα μου έμαθε να χορεύω ... έτσι κι εγώ ήμασταν σαν μια οικογένεια, ήταν ο πιο ευτυχισμένος χρόνος της ζωής μου ».
Δεν πρόκειται να σας πω πολλά περισσότερα για αυτήν την ημερομηνία, επειδή η αλήθεια δεν χρειάζεται πολλές εξηγήσεις. Αυτό συμβαίνει σχεδόν στο τέλος της ταινίας. Και μας δείχνει ότι από την αγάπη, ο καθένας είναι σε θέση να κάνει τίποτα.
