Ποιο είναι το χριστουγεννιάτικο γκι και τι γίνεται με τα Χριστούγεννα
Κατά τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων διακοπών, υπάρχουν πολλά φυτά που καταλήγουν να είναι παράδοση, παραδίδονται μακριά και γίνονται μέρος των πιο γνωστών τελετουργικών των Χριστουγέννων. Το γκι είναι ένα ημι-παρασιτικό φυτό με αρθρωτά στελέχη, και δίπλα σε ιερά ή poinsettias, είναι ένα τυπικό χριστουγεννιάτικο φυτό.
Χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη στελεχών από πολλά κλαδιά και τα φύλλα είναι κολοκύθες, κωνικά και σαρκώδη. Προσφέρει μικρά κίτρινα λουλούδια. Τα ίδια λουλούδια παράγουν φρούτα με τη μορφή μικρών μούρων, τα οποία είναι πράσινα και ακόμη και λευκά και διαφανή. Από την προέλευσή του, αυτός ο θάμνος υπήρξε σύμβολο της γονιμότητας σε κάθε είδους τελετουργικό, διότι είναι πολύ εύκολο να αναπαραχθεί και, επομένως, σηματοδοτεί μια ολόκληρη εκδοχή τελετουργιών, που το ισοδυναμεί πάντα με την περίοδο των Χριστουγέννων.
Το χριστουγεννιάτικο γκι
Αυτό το φυτό είναι παραδοσιακό των Χριστουγεννιάτικων διακοπών. Συνήθως διακοσμούν τα σπίτια, ειδικά τοποθετημένα στην κορυφή των θυρών των σπιτιών για να προσελκύσουν τύχη. Μερικοί μύθοι αποδεικνύουν ότι το γκι έχει μαγικές δυνάμεις και πριν από αυτό αξίζει τον κόπο εκείνη που καλλιεργούσε στις βελανιδιές.
Αυτή τη στιγμή τα βρίσκουμε στα καταστήματα και στις αγορές Χριστουγέννων με τη μορφή μπουκέτου, σε μικρές σακούλες, με τόξα και χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις. Η ιδέα είναι να τα δώσουμε σε κάποιον άλλο, και πρέπει επίσης να μας δώσουν έναν. Πρόκειται για ανταλλαγή, ένα σύμβολο που εξηγεί ότι η καλή τύχη είναι επιθυμητή μεταξύ τους.
Άλλες παραδόσεις εξηγούν ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας της Santa Lucia, η οποία συνήθως είναι στις 13 Δεκεμβρίου, πρέπει να καίνουμε το γκι που είχε ήδη ληφθεί κατά το παρελθόν έτος κατά τα Χριστούγεννα και τα πνεύματα εξαφανίστηκαν. Το νέο γκι αντικαθιστά το προηγούμενο και μας προστατεύει κατά το έτος που πρόκειται να αρχίσει.
Ενώ μια από τις πιο δημοφιλείς παραδόσεις είναι αυτή που αναφέρεται στους εραστές που πρέπει να φιλήσουν κάτω από το γκι κατά την παραμονή των Χριστουγέννων, έτσι ώστε να υπάρχει τύχη στην αγάπη. Αυτό είναι το βασικό μέρος των Χριστουγεννιάτικων τελετουργιών και των φυτών που είναι διακοσμημένα ή δοσμένα.
Σύμφωνα με την παράδοση, το γκι δεν πρέπει να αγγίξει το έδαφος αφού κοπεί μέχρι την τελευταία ημέρα της εποχής των Χριστουγέννων, η Candelaria, εξαλείφεται. Και έτσι αφήνεται να κρέμεται πάνω από την κύρια πόρτα όλο το χρόνο ως προστασία του σπιτιού. Είναι μια παράδοση που επεκτείνεται από όλες τις αγγλόφωνες χώρες.
Επιπλέον, το γκι αποδίδεται με φαρμακευτικές, ηρεμιστικές και αντισπασμωδικές ιδιότητες. Χρησιμοποιήθηκε κατά της επιληψίας, των σπασμών και της ζάλης. Λέγεται επίσης ότι μπορεί να είναι αποτελεσματική για τον πόνο και την ισχιαλγία. Αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε ορισμένες ποσότητες μπορεί να γίνει τοξικό, οπότε είναι καλύτερο να ελέγξετε πριν δοκιμάσετε οτιδήποτε.
Η προέλευση των γκιων
Λέγεται ότι όλη η χριστουγεννιάτικη παράδοση της προέρχεται από τη Σκανδιναβία και χρονολογείται από τον δέκατο έβδομο αιώνα, επειδή το φυτό αυτό ήταν ιερό στους δρυίδες και ήταν μαγικό για να έχει ιδιότητες, τόσο θεραπευτικές όσο και μυστικιστικές. Ήταν το μαγικό φυτό που χρησιμοποιούσαν για να προστατευτούν από τον κεραυνό, το κακό ή την ασθένεια.
Οι Σκανδιναβοί αποδίδουν σε αυτόν την ευημερία και την ειρήνη, στη συνέχεια εξαπλώνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με την ιδέα ότι οι νεαρές γυναίκες πρέπει να φιλήσουν κάτω από το γκι. Και η παράδοση σήμανε ότι οι λάτρεις έπρεπε να φιλιούνται ο ένας τον άλλο όταν το γκι κρέμεται στο κατώφλι της πόρτας.
Στη συνέχεια, η ιδέα εξελίχθηκε προς τις ημέρες των Χριστουγέννων, αφού όταν ο γάμος φιλούσε κατά την παραμονή των Χριστουγέννων, λέγεται ότι θα βρει αγάπη ή θα κρατήσει εκείνη που είχε. Και, όπως βλέπουμε, είναι ένα τελετουργικό που έχει σταθεροποιηθεί με την πάροδο του χρόνου.
Άλλοι μύθοι λένε ότι το γκι είχε ήδη χρησιμοποιηθεί πριν από διακόσια χρόνια και χρησιμοποιήθηκε από τους ιερείς των Δρυίδων, οι οποίοι την έκαναν να υπηρετούν στις τελετές τους κατά τη διάρκεια των εορτασμών του ηλιοστασίου. Στη συνέχεια, ως Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, δεν καθιερώθηκε μέχρι τον δέκατο όγδοο αιώνα. ΘέματαΧριστούγεννα
