Τα δόντια του παιδιού: πότε πρέπει να αρχίσετε να τα καθαρίζετε και πώς να το κάνετε
Το πλύσιμο των δοντιών είναι απαραίτητο σε ενήλικες για την πρόληψη κοιλοτήτων και όλων των ειδών από του στόματος ασθενειών. Καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας τρώμε όλα τα τρόφιμα που περιέχουν επιβλαβείς ουσίες όπως τα σάκχαρα και γι' αυτό τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα περάστε μερικά λεπτά το καθάρισμα. Τώρα, ο γιος μας χρειάζεται να βουρτσίζει τα δόντια του;
Είναι φυσιολογικό, ειδικά όταν είμαστε νέοι γονείς, ότι από τη στιγμή που θα αρχίσουμε να παρατηρούμε ότι το μωρό αρχίζει να παίρνει τα πρώτα του δόντια, θεωρούμε πότε να ξεκινήσετε με την οδοντιατρική σας υγιεινή, ειδικά όταν είναι ακόμα αρκετά μικρό. 
Πότε πρέπει να ξεκινήσετε με την στοματική υγιεινή;
Πολλές οικογένειες θεωρούν ότι η στοματική υγιεινή πρέπει να αρχίσει με την εμφάνιση οριστικών δοντιών. Δεδομένου ότι τα δόντια του μωρού τελικά θα πέσουν, δεν αξίζουν να τα φροντίσετε. Σφάλμα!
Οι οδοντίατροι συμβουλεύουν να ξεκινήσουν με την οδοντιατρική υγιεινή ακόμη και πριν εμφανιστούν τα δόντια για πρώτη φορά. Δηλαδή, όταν το παιδί φτάσει τους 6 μήνες και αρχίζει να τρώει διαφορετικά τρόφιμα στο μητρικό γάλα, είναι ήδη ευαίσθητο στις στοματικές παθήσεις.
Οι ειδικοί εξηγούν ότι αν και δεν βλέπουμε τα δόντια, βρίσκονται κάτω από τα ούλα και τα βακτήρια και οι βλαβερές ουσίες μπορούν να φτάσουν σε αυτές σε ορισμένες περιπτώσεις.
Πώς πλένετε τα δόντια ενός μωρού αν δεν το κάνει;
Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Ο καθαρισμός πρέπει να γίνεται δύο φορές την ημέρα, ειδικά μετά το πρωινό και πριν από τον ύπνο. Η διαδικασία είναι απλή: με μια γάζα ή βαμβάκι και λίγο νερό πρέπει να καθαρίσετε την επιφάνεια του κόμμεως, αφαιρώντας έτσι τα υπολείμματα χυλό και άλλων τροφίμων. Θυμηθείτε ότι τα φρούτα που δίνουμε στα παιδιά μας έχουν υψηλό επίπεδο ζάχαρης.
Μόλις τα δόντια μεγαλώσουν στα παιδιά μας, μπορούμε να προχωρήσουμε στην οδοντόβουρτσα με μαλακές τρίχες και καθώς συνεχίζει να αναπτύσσεται, σε περίπου 2 χρόνια, θα χρησιμοποιήσουμε την οδοντόκρεμα. 
Δεν ανοίγει το στόμα του ... Τι εφιάλτης!
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είμαστε εμμονή με το άνοιγμα του στόματος του παιδιού και λιγότερο με το να τον αναγκάζουμε για δύο απλούς λόγους:
- Μπορούμε να σας βλάψουμε ακούσια.
- Θα συνδυάσουμε το βούρτσισμα των δοντιών ως ένα φρικτό και τραυματικό συμβάν και για τα δύο μέρη.
Πρώτα πρέπει κηρύξτε με το παράδειγμα. Αν ο γιος μας δει ότι δύο φορές την ημέρα πηγαίνουμε στο μπάνιο για να βουρτσίζουμε τα δόντια μας, αυτό θα ξυπνήσει την περιέργειά του. Είναι καλή ιδέα ότι πριν "επιτεθεί με το πινέλο χωρίς να γνωρίζει τον λόγο" μπορεί να μας δει πώς βουρτσίζουμε τα δόντια μας, να μας βοηθήσετε να βάλουμε την πάστα κλπ. Μόλις είστε εξοικειωμένοι με τη διαδικασία, μπορούμε να προσφέρουμε να τις πλύνετε επίσης.
Δεύτερον, πρέπει πηγαίνετε στο φαρμακείο αναζητώντας τα απαραίτητα υλικά. Η ενσωμάτωσή της στις δραστηριότητες είναι πάντα θετική και θα σας παρακινήσει περισσότερο όταν πρόκειται για τη διεξαγωγή της. Μπορούμε να κάνουμε μια εκδρομή στο φαρμακείο ή στο σούπερ μάρκετ για να δούμε τι αντικείμενα που χρειαζόμαστε και που τα επιλέγει. Πτυχές που είναι ασήμαντες για εμάς ως χρώματα, για τα παιδιά μπορεί να είναι κρίσιμες. Έτσι, το γεγονός ότι επιλέγετε κάτι καλό θα σας κάνει να θέλετε να το χρησιμοποιήσετε στο μέλλον.
Προωθήστε την προσέγγιση Θα ήταν το τρίτο βήμα. Μην προσποιείτε ότι το παιδί την πρώτη φορά που θέλουμε να καθαρίσουμε τα δόντια σας ανοίξουμε το στόμα σαν να ήμασταν οδοντίατροι. Πρόκειται για μια νέα κατάσταση που δημιουργεί ανασφάλειες. Ας ξεκινήσουμε σαν παιχνίδι απομίμησης για τους ηλικιωμένους και σιγά-σιγά θα το μετατρέψουμε σε αποτελεσματικό καθαρισμό. 
Η θετική ενίσχυση είναι πολύ σημαντική και πρέπει να γιορτάσουμε μικρές προσεγγίσεις στον τελικό μας στόχο. Ίσως η πρώτη μέρα να πιπιλίζει το πινέλο ή να παίζει με αυτό, δεν συμβαίνει τίποτα, έχουμε υπομονή και προσανατολίζουμε προς τον στόχο μας.
Τέλος ενισχύουν τη συνήθεια. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι αυτό που ξεκίνησε ως παιχνίδι πρέπει να επαναληφθεί όλη την ημέρα, τουλάχιστον 2 φορές και το κλειδί στη δημιουργία των συνηθειών δεν είναι να αμβλυνθεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να θυμόμαστε, αλλά πρέπει να είμαστε επίμονοι.
Τώρα θέλει να τα πλύνει μόνη της!
Αυτό είναι το καλύτερο σημάδι δεδομένου ότι αυτό το στάδιο έρχεται όταν το παιδί θεωρεί τον εαυτό του αυτόνομο και θέλει να είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Πρέπει λοιπόν να είμαστε υπομονετικοί και να αγνοούμε ότι οι πρώτες λίγες βούρτσες δεν θα είναι αποτελεσματικές. Ωστόσο, εάν μπορούμε να πάρουμε το παιδί μας να υιοθετήσει αυτή τη συνήθεια για τον εαυτό του, όχι μόνο θα τον προωθήσουμε μακριά από τις στοματικές παθήσεις, αλλά θα καθορίσουμε για πάντα μια συνήθεια καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν μπορείτε και δεν πρέπει να αντικαταστήσετε τη διαβούλευση με έναν παιδίατρο. Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον έμπιστο παιδίατρο σας.
