Φλεγμονή των λεμφαδένων: γιατί να μεγεθυνθεί

Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας είναι ένα σύνθετο σύστημα αποτελούμενο από διαφορετικές δομές, σπλάχνα και όργανα που λειτουργούν σύμφωνα με έναν στόχο: να προστατεύσουν το σώμα μας από τις εξωτερικές επιθέσεις των μολυσματικών παραγόντων (και των δύο ιών και των βακτηριδίων) και σε μερικές περιπτώσεις συμμετέχουν άμεσα σε διάφορες σημαντικές λειτουργίες όπως, για παράδειγμα, λειτουργούν ως φίλτρο της κυκλοφορίας του αίματος ή συμμετέχουν στη μεταφορά και στην απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών. Είναι η περίπτωση σπλήνα, που σχηματίζεται από κύτταρα - ειδικά από λεμφοκύτταρα - και από αίμα που βρίσκεται στην κοιλιά στα δεξιά του στομάχου.

Το γάγγλια (γνωστό με τη σειρά του ιατρικά ως λεμφαδένες) είναι επίσης μέρος του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Αποτελούνται από μικρές, ωοειδείς και ενθυλακωμένες δομές που βρίσκουμε διάσπαρτες στην πορεία των λεμφικών αγγείων, μερικές φορές αρκετά διασκορπισμένες σε ολόκληρο το σώμα μας και σε ορισμένες περιοχές ομαδοποιούνται σε μεγαλύτερο αριθμό (αυτό συμβαίνει σε περιοχές όπως ο λαιμός, μασχάλη και βουβωνική χώρα). Στο εσωτερικό βρίσκουμε ινώδεις δοκίδες μέσω των οποίων ρέει η λεμφαδένα.

Μεταξύ των λειτουργίες των γαγγλίων το πιο σημαντικό, λειτουργούν ως φραγμός κατά των λοιμώξεων να είναι σε θέση να ενεργεί ως αποτελεσματικό φίλτρο ικανό να καταστρέψει τοξίνες και μικροοργανισμούς.

Πού βρίσκουμε στο σώμα μας τους λεμφαδένες και ποιοι είναι αισθητοί;

Η αλήθεια είναι ότι βρίσκουμε λεμφαδένες σε όλο το σώμα μας, ορισμένα από τα οποία είναι προσιτά σε ιατρική ψηλάφηση και άλλα όχι, ορατά μόνο όταν εκτελούνται ορισμένες ιατρικές εξετάσεις (όπως συμβαίνει με τα γάγγλια που βρίσκονται κοντά στα εσωτερικά όργανα). Ακόμη και σε περιοχές όπου είναι αισθητές, είναι πιθανό η ψηλάφηση τους να είναι πολύπλοκη λόγω του μικρού τους μεγέθους υπό κανονικές συνθήκες.

Αυτά που είναι εύκολα προσβάσιμα είναι εκείνα που βρίσκονται στο λαιμό, στο λαιμό, στις μασχάλες και στη βουβωνική χώρα. Αλλά ακριβώς ανάλογα με τον τόπο θα παρουσιάζουν ένα διαφορετικό κανονικό μέγεθος και ένα διαφορετικό σχήμα. Για παράδειγμα, οι κόμβοι που βρίσκονται στον αυχένα είναι φακές και το μέγεθός τους είναι συνήθως 0,5 εκατοστά, ενώ εκείνοι που βρίσκονται στη βουβωνική χώρα είναι πολύ μεγαλύτεροι και μετρούν περίπου 1,5 εκατοστά υπό κανονικές συνθήκες.

Φλεγμονή ενός λεμφαδένου: οι κύριες αιτίες του

Παρόλο που πάντα έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε μια ενιαία αιτία, όπως ιική ή βακτηριακή λοίμωξη, η αλήθεια είναι ότι στην πραγματικότητα οι λεμφαδένες μπορούν να φλεγμονώνονται από πολλές αιτίες. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οφείλεται κυρίως σε πανανθρώπινα αίτια και χωρίς μεγάλη σημασία να εξαφανίζονται μετά από μερικές ημέρες. Ωστόσο, άλλοτε η αιτία είναι πολύ πιο σοβαρή και μπορεί να οφείλεται στην ύπαρξη καρκίνου. Επομένως, ενόψει της φλεγμονής ενός λεμφαδένα, είναι απαραίτητη η παρατήρηση, έτσι ώστε όταν ο λεμφαδένας παραμένει μεγεθυμένος για περισσότερο από 2 εβδομάδες χωρίς εμφανή αιτία, είναι απαραίτητη η εκτίμηση του επείγοντος ιατρού.

Μπορούμε να συνοψίσουμε τις κύριες αιτίες για τις οποίες ένας λεμφαδένας έχει φλεγμονή στην παρακάτω ενότητα:

Συχνές λοιμώξεις: όπως συμβαίνει με τη γρίπη, την αμυγδαλίτιδα και τα κρυολογήματα.
Ιογενείς λοιμώξεις: μολυσματική μονοπυρήνωση, κυτταρομεγαλοϊός, ιλαρά, HIV και ερυθρά.
Βακτηριακές λοιμώξεις: σαλμονέλωση, φυματίωση και σύφιλη.
Άλλες λοιμώξεις: τοξοπλάσμωση, λεϊσμανίαση ή ελονοσία.
Ρευματικές ασθένειεςΣυστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Αυτοάνοσες ασθένειες: λύκος, σαρκοείδωση ή σύνδρομο Kawasaki.
Κακοήθη λεμφώματα: Λευχαιμία, ασθένεια Hodgkin ή λέμφωμα μη Hodgkin.

Οι λεμφαδένες μπορούν επίσης να φλεγμονώνονται από την κατανάλωση ορισμένων φαρμάκων, όπως η καπτοπρίλη, η ατενολόλη, η αλλοπουρινόλη, η υδαντοΐνη, το υπερχλωρικό ή το κττομοξαζόλιο.

Τα χαρακτηριστικά των γαγγλίων που πρέπει να ληφθούν υπόψη

Υπάρχουν μερικοί χαρακτηριστικά των γαγγλίων τα οποία είναι πολύ χρήσιμα όταν πρόκειται να ανακαλύψουμε αν αντιμετωπίζουμε ή όχι έναν φυσιολογικό, φλεγμονώδη ή παθολογικό λεμφαδένα. Αυτά τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα εξής:

Μέγεθος: οι κόμβοι με διάμετρο μικρότερο από 1 εκατοστό θεωρούνται κανονικοί. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι εκείνοι που βρίσκονται στη βουβωνική χώρα μπορούν να φτάσουν μέχρι και 1,5 εκατοστά. Όταν το μέγεθος είναι μεγαλύτερο από 4 εκατοστά μια βιοψία θα πρέπει να εκτελείται, ακριβώς όπως συμβαίνει παρουσία κόμβων πάνω από την κλείδα (είναι πάντοτε παθολογικά).
Κινητικότητα: τα φλεγμονώδη λεμφογάγγλια μολυσματικής προέλευσης και τα διηθήματα από τα λεμφώματα τείνουν να είναι εύκολα κινητά, ενώ τα μεταστατικά διηθήματα τείνουν να σταθεροποιούνται και να προσκολλώνται σε βαθιά επίπεδα.
ΣυνέπειαΌταν η αιτία της φλεγμονής είναι μολυσματική, οι λεμφαδένες τείνουν να έχουν μαλακή σύσταση, οι λεμφαδένες με σταθερή σύσταση είναι συχνές στο λέμφωμα και εκείνοι με σκληρή σύσταση είναι συχνές σε μεταστάσεις καρκίνου.
Τοποθεσία: ανάλογα με τον τόπο στον οποίο ο λεμφαδένας έχει διογκωθεί, μπορεί να βοηθήσει να μάθει ποια είναι η αιτία λαμβάνοντας υπόψη ποια ανατομική περιοχή αποστραγγίζει την γαγγλιακή αλυσίδα.
Πόνος: Συνήθεις είναι η εμφάνιση του πόνου στους λεμφαδένες όταν εμφανίζεται φλεγμονή ως αποτέλεσμα μιας μολυσματικής διαδικασίας, που δεν είναι τόσο συνηθισμένη σε περίπτωση νέκρωσης λόγω μεταστάσεων.

Πριν από οποιαδήποτε φλεγμονή ενός γαγγλίου είναι απαραίτητη η παρακολούθηση της εξέλιξής του καθ 'όλη τη διάρκεια των ημερών, έτσι ώστε πριν από ένα μέγεθος μεγαλύτερο από 4 εκατοστά ή παρουσία ενός φλεγμονώδους γαγγλίου που μεγεθύνεται χωρίς εμφανή αιτία ή που δεν μειώνει το μέγεθος του μετά από 2 εβδομάδες είναι πολύ σημαντικό να πάτε στο γιατρό. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντικαταστήσει τη διαβούλευση με έναν γιατρό. Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον Αξιόπιστο γιατρό σας.