Πώς να σταματήσετε τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (HPV)

Με το ιατρικό όνομα του ο ιός ανθρώπινου θηλώματος (HPV) βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μεταβλητότητα των διαφορετικών ανήκει στην οικογένεια του papillomaviridae. Γίνεται μια από τις πιο συχνές σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και παρόλο που υπάρχουν περισσότεροι από 150 τύποι αυτού του ιού, στην πραγματικότητα μόνο 20 προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους.

Ακριβώς, η συνηθέστερη ασθένεια επηρεάζει ιδιαίτερα την περιοχή των γεννητικών οργάνων, η μόλυνση της οποίας μπορεί να προκαλέσει καλοήθη προβλήματα, όπως για παράδειγμα η εμφάνιση κονδυλωμάτων ή condylomata acuminata (προεξοχές που μερικές φορές έχουν σχήμα κουνουπιδιού). Ωστόσο, μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα, όπως οι προκαρκινικές αλλοιώσεις και ο καρκίνος του τραχήλου, του αιδοίου, του κόλπου ή του πέους (όταν επηρεάζει τον άνθρωπο).

Με αυτή την έννοια, οι ανθρώπινοι θηλωματοϊοί που θεωρούνται υψηλοί κίνδυνοι είναι εκείνοι που προκαλούν προκαρκινικές αλλοιώσεις και καρκίνο. Οι ορότυποι περιλαμβάνουν τα 16 και 18, που ευθύνονται για το 70% περίπου των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας. Υπάρχουν επίσης και άλλοι ιοί υψηλού κινδύνου, όπως: 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 68, 73 και 82.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης οροτύπων χαμηλού κινδύνου που προκαλούν το μεγαλύτερο μέρος του γεννητικών κονδυλωμάτων, αλλά σπάνια μετατρέπονται σε καρκίνο. είναι το ιό θηλώματος 6 και 11.

Όπως δηλώνουν πολλοί ιατροί ειδικοί, στην πραγματικότητα Η λοίμωξη από ιό ανθρώπινου θηλώματος είναι η πιο συχνή και συχνή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη, η οποία τείνει να επηρεάσει περίπου το 20% των γυναικών, με υψηλότερο επιπολασμό σε νεαρά κορίτσια έως 25 ετών.

Υπάρχει επίσης μια δεύτερη αιχμή επικράτησης σε σχέση με τις λοιμώξεις στις γυναίκες, η οποία συμβαίνει περίπου στην ηλικία των 40 ετών και η οποία συμπίπτει με μια περίοδο κατά την οποία μπορεί να εμφανιστεί η επανενεργοποίηση προηγούμενων μολύνσεων ή επειδή υπάρχουν νέοι εταίροι μολυσμένο σεξ

Σε κάθε περίπτωση, οι λοιμώξεις από HPV βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, όλοι οι άνθρωποι οποιασδήποτε ηλικίας και οποιοδήποτε φύλο μπορεί να επηρεαστούν από αυτόν τον ιό. Ακόμη και πολλές από αυτές τις λοιμώξεις συμβαίνουν στην παιδική ηλικία πολύ πριν αρχίσουν να κάνουν σεξ, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις ανακαλύπτονται νωρίς.

Ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσετε τον ιό του ανθρώπινου θηλωμού, και κυρίως για να αποφευχθεί η πρόκληση σημαντικών προβλημάτων, είναι από ένα έγκαιρη διάγνωση και ειδικά από το κατάλληλη ιατρική περίθαλψη.

Ωστόσο, πριν φτάσουμε στην ιατρική διάγνωση, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ποια συμπτώματα προκαλεί ο ιός αυτός. Στον άνθρωπο, για παράδειγμα, μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα, αν και το πιο συνηθισμένο περιστατικό είναι ότι εμφανίζονται γεννητικών κονδυλωμάτων με τον ίδιο τρόπο που κάνουν και στις γυναίκες. Αυτά τα κονδυλώματα μπορεί να είναι απλά ή πολλαπλά, να έχουν σχήμα κουνουπιδιού, επίπεδα ή ανυψωμένα. Επιπλέον, μπορούν να προκύψουν στο πέος, στο δέρμα που τεντώνει τους όρχεις, γύρω από τον πρωκτό, στις βουβωνικές κοιλότητες, τους γλουτούς ή τους μηρούς.

Στις γυναίκες γεννητικών κονδυλωμάτων εμφανίζονται ότι όπως και στον άνθρωπο μπορούν να έχουν μορφή κουνουπιδιού, επίπεδη ή ανυψωμένη. Με το πέρασμα του χρόνου, εάν δεν αντιμετωπίζονται, μπορούν να εξαφανιστούν, να παραμείνουν αμετάβλητα, να πολλαπλασιαστούν ή / και να αναπτυχθούν.

Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, η διάγνωση της λοίμωξης από HPV γίνεται από 3 ιατρικές εξετάσεις:

Μακροσκοπική εξέταση: Χαρακτηρίζεται από την άμεση παρατήρηση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων όταν είναι εξωτερικά, ενώ μέσω κολποσκοπίας παρατηρείται ο τράχηλος και ο κόλπος.
Μικροσκοπική εξέταση: συνίσταται από την παρατήρηση κυττάρων στις κυτταρολογικές επεμβάσεις του τραχήλου της μήτρας και του κόλπου. Είναι επίσης δυνατό να εκτελεστούν βιοψίες ύποπτων αλλοιώσεων.
Τεχνικές μοριακής βιολογίας: με την ανίχνευση του γενετικού υλικού του ιού.

Μόλις γίνει η διάγνωση, αρχίζει η θεραπεία, η οποία στοχεύει στη θεραπεία της λοίμωξης και, προπαντός, εμποδίζει τον ιό να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Για αυτό η θεραπεία των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι πολύ σημαντική, για παράδειγμα με την τοπική εφαρμογή κάποιας κρέμας που δρα άμεσα πάνω σε αυτές. Είναι η περίπτωση 0,5% ποδοφυλλίνη, ή το 5% Imiquimod Λειτουργεί ενεργοποιώντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που επιτίθενται και καταστρέφουν τον ιό.

Αν υπάρχει προκαρκινικές αλλοιώσεις του τραχήλου Η επεξεργασία συνίσταται στην εφαρμογή του κρυοθεραπεία, που παγώνει τον ιστό και εφαρμόζεται για μικρές βλάβες μικρότερες από 20 χιλιοστά. Υπάρχουν επίσης άλλες θεραπείες, όπως ηλεκτροχειρουργική εκτομή από τη λαβή ή το ψυχρή κονιοποίηση με νυστέρι.

Σε κάθε περίπτωση, εάν ληφθεί η κατάλληλη ιατρική θεραπεία, υπάρχει πολύ υψηλό ποσοστό θεραπείας και τελικά επιβίωση. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς.Δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντικαταστήσει τη διαβούλευση με έναν γιατρό. Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον Αξιόπιστο γιατρό σας.