Επιδράσεις της θερμότητας στους τραυματισμούς

Σε ένα προηγούμενο άρθρο γνωρίζαμε πότε να εφαρμόζουμε τη θερμότητα σε μια ζημία, δεδομένου ότι, ανάλογα με τον τύπο της ζημίας που έχει υποστεί και κυρίως τον χρόνο που πέρασε από τότε που συνέβη, η εφαρμογή της θερμότητας μπορεί να αντιστοιχεί ή, εντούτοις, θα ήταν προτιμότερο να εφαρμοστεί κρύο

Μετά από μια βλάβη που παράγεται είναι σύνηθες ότι μια αιμορραγία εμφανίζεται, που γρήγορα τείνει να επεκταθεί προς το εσωτερικό των διαφόρων ιστών, η οποία αργότερα απελευθερώνει μια σειρά ουσιών που πυροδοτούν τη φλεγμονώδη διαδικασία, προκαλώντας τελικά φλεγμονή και πόνο. Ένα χτύπημα, μια συστροφή, μια διάστρεμμα, μια σύσπαση ... και ακόμη και ένας μυς και / ή ο τραυματισμός μπορεί να συμβεί όταν τρέχουμε ή ασκούμε κάποια άλλη σωματική άσκηση.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμογής θερμότητας, είναι επαρκής όταν έχουν περάσει 48 ώρες μετά την εμφάνιση της βλάβης. ή σε περίπτωση χρόνιων παθήσεων, όπως τραχηλικού πόνου, ρευματικού πόνου, οστεοαρθρίτιδας και αρθρίτιδας.

Τα αποτελέσματά του όχι μόνο στον τραυματισμό αλλά και στις γειτονικές περιοχές είναι ξεκάθαρα:

Λειτουργεί ως αντιφλεγμονώδες: δηλαδή στις φλεγμονώδεις περιοχές.
Βοηθά και προωθεί τη θεραπεία.
Προωθεί την αποκατάσταση ιστών αυξάνοντας την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών.
Αναλγητικό: μειώνει την ευαισθησία στον πόνο, ενεργώντας ως αναλγητικό.
Αύξηση της κυκλοφορίας αίματος και λεμφικού συστήματος.
Αυξάνει την ευκαμψία και την ελαστικότητα του συνδετικού ιστού μειώνοντας την ακαμψία των αρθρώσεων.

Η εφαρμογή της θερμότητας, από την άλλη πλευρά, βοηθά επίσης θετικά στην αποφυγή του κινδύνου τραυματισμού, αυξάνοντας την ελαστικότητα των μυών. Στην πραγματικότητα, οι ιστοί, όταν θερμαίνονται, αποδίδουν πολύ πιο εύκολα για να τεντώνουν, μειώνοντας ταυτόχρονα τον σπασμό των μυών προκαλώντας χαλάρωση των λείων και ραβδωτών μυών.

Εικόνα | Francois Peeters ΘέματαΆσκηση Αθλητικά τραύματα