Ξέρετε την ιστορία του ιαπωνικού μπαμπού;
Ο θρύλος λέει ότι εδώ και πολύ καιρό, δύο αγρότες περπατούσαν από μια αγορά όταν σταμάτησαν λίγο πριν από τη θέση ενός άνδρα που πωλούσε σπόρους. Ήταν έκπληκτος όταν είδαν κάποια που δεν είχαν ξαναδεί.
Ένας από αυτούς ζήτησε από τον πωλητή ποιοι σπόροι ήταν εκείνοι, στους οποίους ο έμπορος απάντησε ότι ήταν μπαμπού σπόροι, μερικοί πολύ ειδικοί σπόροι που ήρθαν από την Άπω Ανατολή. 
Ενδιαφερόμενος και πολύ περίεργος, ο αγρότης δεν μπορούσε να περιέλθει τον εαυτό του και του ζήτησε μια νέα ερώτηση:"Και γιατί αυτοί οι σπόροι είναι τόσο ξεχωριστοί;". Ο έμπορος τον ενθάρρυνε να τα πάρει, προειδοποιώντας τον ότι θα μπορούσε να ανακαλύψει χωρίς πολύ μεγάλη επιπλοκή, αφού χρειάζονταν μόνο λίπασμα και νερό.
Τελικά επικρατούσε η περιέργεια και οι δύο αγρότες αποφάσισαν να πάρουν σπίτι τους σπόρους μπαμπού. Τους φυτεύει, τους αρδεύει και τους καταβάλλει αυστηρά σύμφωνα με όλες τις οδηγίες που τους δόθηκαν από τον πωλητή.
Αφού ξοδέψαμε πολύ καιρό, οι δύο αγρότες ήταν κάπως ανήσυχοι και λυπημένοι γιατί το αποτέλεσμα δεν ήταν όπως αναμενόταν: οι σπόροι δεν μεγάλωναν. Ήταν τότε ότι ένας από τους αγρότες είπε στον άλλο ότι σκέφτηκε ότι ο έμπορος τους είχε εξαπατήσει. Αυτός ήταν ο θυμός του που τελικά αποφάσισε να μην συνεχίσει να ποτίζει τους σπόρους ή να τις γονιμοποιεί.
Όμως, ο άλλος αγρότης σκέφτηκε ότι δεν είχε τίποτα να χάσει, έτσι αποφάσισε να αναλάβει την ευθύνη και να συνεχίσει να κρατάει τους σπόρους: κάθε μέρα επέστρεψε στο νερό και τους πληρώνει με προσοχή. Και έτσι πέρασε ο χρόνος, αλλά αυτό συνεχίστηκε χωρίς καρπό.
Ωστόσο, μια μέρα, όταν ο αγρότης επρόκειτο να ρίξει την πετσέτα και να σταματήσει να τις καλλιεργεί, ήταν έκπληκτος να διαπιστώσει ότι το μπαμπού είχε αυξηθεί σε ύψος 25 μέτρων σε μόλις 5 εβδομάδες ...
Η καλύτερη διδασκαλία που μπορούμε να δεχτούμε στη ζωή
Αυτή η ιστορία τόσο όμορφη και ταυτόχρονα τόσο μικρή μας δείχνει μία από τις καλύτερες διδασκαλίες που μπορούμε να λάβουμε στη ζωή. Το μπαμπού παίρνει επτά χρόνια για να ριζώσει καλά τις ρίζες στη γη, κάποτε πέρασε αυτή τη φορά σε επτά χρόνια και έξι εβδομάδες αρχίζει να μεγαλώνει έντονα.
Αποτελεί μια αντανάκλαση των στόχων ή των στόχων που θέτουμε και δεν βλέπουμε τα αποτελέσματα ή τα αποτελέσματα μόλις επιδιώξουμε να πετάξουμε την πετσέτα. Και τότε για ποια ήταν αυτή η προσπάθεια; Οι αγρότες αναμένουν ότι το φυτό αυτό γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, όπως συμβαίνει συχνά με τα έργα μας.
Σκέφτηκαν ίσως ότι οι σπόροι δεν ήταν γόνιμοι, ή ότι είχαν εξαπατηθεί. Ωστόσο, ένας από αυτούς αποφάσισε να μην εγκαταλείψει και να συνεχίσει να προσφέρει τη φροντίδα του. Αυτός ο αγρότης ανακάλυψε όταν το λιγότερο περίμενα ότι ό, τι είχε κάνει για να δει την ανάπτυξή του, έδωσε τελικά τα αποτελέσματά του.
Αυτή η ιστορία μας προσφέρει ένα πολύ ενδιαφέρον ηθικό, καθώς συχνά πέφτουμε από το δρόμο και πιστεύουμε ότι είμαστε κουρασμένοι ή ανίκανοι, απελπίζουμε και χάνουμε υπομονή. 
Ωστόσο, όταν κάποιος εργάζεται μέρα με τη μέρα για ένα στόχο με επιμονή και όχι για κίνητρο της στιγμής που τουλάχιστον αναμένουμε ότι θα εμφανιστούν τα φρούτα και όλα θα ανακάμψουν την αίσθηση. Περάστε μέρες, εβδομάδες, αν δεν χάσουμε την πίστη, όλα αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε θα έρθουν.
Αν φύγουμε πριν από το χρόνο και σταματήσουμε να ποτίζουμε το μπαμπού αυτό το όμορφο φυτό δεν θα δει ποτέ το φως ούτε θα μπορέσουμε να απολαύσουμε την ομορφιά του. Το ίδιο θα συμβεί και με τα όνειρά μας δεν θα τα δούμε ποτέ να λάμπουν.
