Cryptorchidism: ο όρχι δεν κατέβηκε ή κρυφό. Αιτίες, συμπτώματα και πώς αντιμετωπίζεται

Cryptorchidism είναι μια διαταραχή ιατρικά γνωστή με το όνομα του οι όρχεις δεν κατέβηκανo κρυμμένο όρχι, και αποτελείται βασικά από μια ανωμαλία συγγενούς χαρακτήρα, στην οποία ο ένας ή και οι δύο όρχεις δεν κατέρχονται σωστά. Ως αποτέλεσμα, τείνουν να παραμένουν στο ινώδη κανάλι ή στην κοιλιακή κοιλότητα, χωρίς να φτάνουν μέχρι το όσχεο κανονικά. Επιπλέον, ο σωστός όρχις είναι συνήθως ο πιο επηρεασμένος.

Είναι στην πραγματικότητα μια από τις αιτίες που μπορεί να προκαλέσει στειρότητα κατά την ενηλικίωση, ειδικά όταν δεν αντιμετωπίζεται εγκαίρως. Επίσης, Είναι α πολύ συχνή διαταραχή στα πρόωρα μωρά? δηλαδή σε παιδιά που γεννήθηκαν πριν συμπληρώσουν 37 εβδομάδες εγκυμοσύνης.

Τι είναι κρυψορχία;

Πρόκειται για μια κοινή αλλοίωση της κανονικής ανάπτυξης των όρχεων. Εκτιμάται ότι το 1 έως 3% των παιδιών που γεννιούνται στη διάρκεια της περιόδου υποφέρουν από αυτό, αν και στην περίπτωση πρόωρων γεννήσεων τείνει να επηρεάσει περίπου το 30% των μωρών. Ωστόσο, εκτιμάται ότι πάνω από το 95% των περιπτώσεων, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής του παιδιού, ο όρχις τείνει να κατέρχεται κανονικά.

Όπως εξηγήσαμε εν συντομία στην αρχή αυτού του σημειώματος, Cryptorchidism είναι η απουσία ενός ή και των δύο όρχεων στο όσχεο. Δηλαδή, ο όρχι δεν κατέβηκε κανονικά στο όσχεο, έτσι ώστε να είναι «κρυμμένο» στην κοιλιακή κοιλότητα ή στο ινσουλινοειδούς σωλήνα.

Υπάρχουν δύο τύποι κρυπτορθισμού:

Μονομερής κρυπτορθισμός:Εμφανίζεται όταν μόνο ένας από τους όρχεις δεν κατέβηκε σωστά. Πρόκειται για τη συνηθέστερη συγγενή δυσπλασία του κρυπτορθισμού, που αντιπροσωπεύει το 85% των περιπτώσεων. Στην πραγματικότητα, ο σωστός όρχις είναι συνήθως ο πιο επηρεασμένος.
Διμερής κρυπτορθισμός:Εμφανίζεται όταν κανένας από τους δύο όρχεις δεν κατέρχεται κανονικά στο όσχεο. Είναι στην πραγματικότητα μια λιγότερο κοινή δυσπλασία απ 'ό, τι η μονομερής.

Ποιες είναι οι αιτίες του κρυπτορθισμού;

Υπάρχουν διάφορες αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν ότι ο όρχι δεν ήταν σε θέση να κατέβει στο όσχεο κανονικά. Για παράδειγμα, μπορεί να οφείλεται σε ανατομικές ανωμαλίες που παρεμβαίνουν ή μπλοκάρουν στη φυσιολογική διαδρομή που πηγαίνει στον σαρκικό σάκο ή σε ορμονική αλλοίωση που εμποδίζει ή καθυστερεί την κανονική ανάπτυξη του μωρού.

Εν πάση περιπτώσει, παρακάτω εξηγούμε ποιες είναι οι κύριες αιτίες του αβυσσαλυσμένου όρχεως:

Γενετικά αίτια ή χρωμοσωμικές αλλοιώσεις: αλλοιώσεις στο χρωμόσωμα Υ, το σύνδρομο Klinefelter, το σύνδρομο Prader-Willi και το σύνδρομο Kallman, μεταξύ άλλων.
Ανατομική αλλοίωση.
Μηχανικό εμπόδιο - όπως πηγαίνουμε ή σπερματοζωάρια - που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κανονικής μετανάστευσης του όρχεως.
Πολύ στενό κολπικό κανάλι.
Βλάβη ή ορμονική ανεπάρκεια: ανεπάρκεια τεστοστερόνης, AMH, hCG, LG ή FSH, μεταξύ άλλων.
Έλλειψη ενδοκοιλιακής πίεσης.

Πώς γίνεται διάγνωση στα μωρά;

Το πιο συνηθισμένο είναι ότι η διάγνωση γίνεται μετά από ένα ψηλάφηση της σπονδυλικής σακούλας του μωρού από τον παιδίατρο, τον παιδιατρικό ουρολόγο ή τον παιδιατρικό χειρούργο. Αυτή η ψηλάφηση μπορεί να πραγματοποιηθεί στο παιδί τη στιγμή της γέννησης ή σε κάποια αναθεώρηση ρουτίνας που πραγματοποιείται αργότερα.

Όταν ένας από τους όρχεις - ή και τα δύο - δεν βρίσκεται στο όσχεο και επομένως δεν μπορεί να βρεθεί κατά τη διάρκεια της ψηλάφησης, το πιο κοινό είναι να εκτελέσετε κοιλιακό υπερηχογράφημα. Και αν τελικά με αυτό το ιατρικό τεστ δεν είναι δυνατόν να τα βρείτε, άλλες δοκιμές όπως το υπερηχογράφημα για την απεικόνιση των όρχεων στην ινγγειο-στρεπτική οδό, ή α μαγνητικό συντονισμό.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Το πιο συνηθισμένο είναι να περιμένετε το πρώτο έτος της ζωής του μωρού, καθώς είναι σύνηθες για τον αυχένα να κατεβαίνει αυθόρμητα κατά τους πρώτους 6-12 μήνες της ζωής του παιδιού. Ωστόσο, όταν αυτό δεν συμβεί, είναι δυνατό να επιλέξετε διαφορετικές θεραπείες:

Θεραπεία με ορμόνες:Συνίσταται από τη χορήγηση ορμονών όπως η τεστοστερόνη και η β-hCG, που διεγείρουν την κάθοδο των όρχεων. Εάν χορηγηθεί, είναι απαραίτητο οι γονείς να εξετάζουν το μωρό περιοδικά μετά τον πρώτο μήνα, μετά από έξι μήνες και τέλος κάθε χρόνο μέχρι να φθάσουν στην εφηβεία. Ωστόσο, πρόκειται για μια θεραπεία που επί του παρόντος δεν χρησιμοποιείται ευρέως λόγω των παρενεργειών της.
Χειρουργική:Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση γνωστή ως ορχιόπυξη. Έχει την τάση να εκτελείται πριν από την ηλικία των 2 ετών και όσο νωρίτερα επιτυγχάνεται καλύτερη πρόγνωση, καθώς θα έχει θετική επίδραση στη γονιμότητα, ο κίνδυνος καρκίνου των όρχεων θα μειωθεί και θα υπάρξει επίσης μεγαλύτερη ανάκτηση του όγκου των όρχεων.

Ποιες είναι οι συνέπειες εάν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα;

Όταν ο κρυπτορθισμός δεν διορθώνεται και δεν ακολουθεί κατάλληλη ιατρική θεραπεία για την επίλυση του προβλήματος, μπορεί να προκύψουν σοβαρές συνέπειες μακροπρόθεσμα, αφού Ο ιστός των όρχεων υφίσταται σοβαρή βλάβη όταν βρίσκεται σε ανώμαλη θέση, που ανατομικά δεν αντιστοιχεί σε αυτόν. Και ποιες είναι αυτές οι συνέπειες;

Στειρότητα:Εμφανίζεται όταν ο ιστός των όρχεων έχει υποστεί βλάβη, οπότε είναι πολύ πιθανό ότι η παραγωγή σπέρματος κατά την ενηλικίωση είναι μικρή ή καθόλου.
Στρέψη όρχεων:Εμφανίζεται όταν το σπερματοζωάριο υφίσταται στρέψη, διακόπτοντας την παροχή αίματος στον όρχι.
Καρκίνος όρχεων:Λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας και της αλλαγής της φυσιολογικής εξέλιξης του όρχεως, οι άνδρες με κρυψορχία έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης όγκου στον όρχι.
Μυρμηγκιά:Αποτελείται από την προεξοχή ή την έξοδο ενός μέρους του εντέρου μέσω ενός ανοίγματος που βρίσκεται στο κοιλιακό τοίχωμα της βουβωνικής χώρας.

Όπως μπορούμε να δούμε, εάν έχετε διαγνωστεί πρόσφατα το παιδί σας με κρυψορχία, δεν πρέπει να ανησυχείτε. Το πιο συνηθισμένο είναι ότι ο μη φθίνων όρχις κατεβαίνει στο όσχεο κατά το πρώτο έτος της ζωής. Και, σε περίπτωση που δεν το κάνετε, υπάρχουν αποτελεσματικές ιατρικές θεραπείες που μπορεί να σας βοηθήσουν πολύ. Το κλειδί είναι να το αντιμετωπίσετε το συντομότερο δυνατόν, πάντα ακολουθώντας τη συμβουλή του παιδίατρο ή του ουρολόγο-παιδιού. Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν μπορείτε και δεν πρέπει να αντικαταστήσετε τη διαβούλευση με έναν παιδίατρο. Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον έμπιστο παιδίατρο σας. ΘέματαΥπογονιμότητα