Αναιμία στα παιδιά: αιτίες και συμπτώματα συναγερμού
Το αναιμία στα παιδιά Είναι μια παθολογία που προκαλείται βασικά από χαμηλά επίπεδα σιδήρου στο αίμα. Ο σίδηρος είναι ένα θεμελιώδες micromineral για το σώμα μας να εκτελεί διαφορετικές ζωτικές λειτουργίες, να παρεμβαίνει στη μεταφορά οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα και να συμμετέχει στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης, μεταξύ άλλων στοιχείων του αίματος.
Ξέρουμε ότι το σιδήρου Είναι ένα από τα βασικά μεταλλικά άλατα για την καλή λειτουργία του οργανισμού και διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του οργανισμού αιμοσφαιρίνη που περιέχονται σε ερυθρά αιμοσφαίρια, σε πολλά ένζυμα απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του οργανισμό, και στο σχηματισμό μυϊκής μυοσφαιρίνης.
Ωστόσο, εκτιμάται ότι το ήμισυ των παιδιών κάτω των τριών υποφέρουν παιδική αναιμία, κατανοητό από τη μείωση της αιμοσφαιρίνης κάτω από τα όρια που θεωρούνται φυσιολογικά ανάλογα με την ηλικία και το φύλο του αγοριού ή του κοριτσιού.
Αιτίες της παιδικής αναιμίας
Παρόλο που όπως δείχνουν πολλοί ειδικοί, η παιδική αναιμία μπορεί να έχει αρκετές δικαιολογίες, αιτία Κυρίως στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται σε μια σίγουρα ανεπαρκής πρόσληψη σιδήρου στη διατροφή, προκαλώντας έλλειμμα.
Στην πραγματικότητα, η αναιμία που προκαλείται από χαμηλά ή μειωμένα επίπεδα σιδήρου είναι η πιο συνηθισμένη αιτία αναιμίας και ιδιαίτερα της παιδικής αναιμίας.
Η ανάπτυξη των μικρότερων συνεπάγεται αύξηση του όγκου τόσο του αίματος όσο και των μυών, γι 'αυτό και οι ανάγκες αυτού του ορυκτού τείνουν να αυξάνονται. Αυτό είναι ακόμη σημαντικότερο κατά την περίοδο της εφηβείας, όπου είναι απαραίτητη και η αύξηση της πρόσληψης σιδήρου.
Υπάρχουν και άλλα θρεπτικά συστατικά που μπορεί να προκαλέσουν παιδική αναιμία, όπως το έλλειμμα φολικό οξύ και / ή βιταμίνη Β12, προκαλώντας έναν τύπο αναιμίας που έχει να κάνει με μια εναλλαγή στη σύνθεση DNA.
Υπάρχουν και άλλες αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση αναιμίας λόγω χαμηλού επιπέδου σιδήρου στο μικρότερο. Για παράδειγμα:
- Αδυναμία του οργανισμού να απορροφά κανονικά το σίδηρο (αν και το παιδί διατηρεί επαρκή δίαιτα που παρέχει συνιστώμενες και επαρκείς ποσότητες αυτού του ορυκτού).
- Αργή και παρατεταμένη απώλεια αίματος. Συνήθως είναι συχνή κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως (για παράδειγμα, μετά την άφιξη της πρώτης εμμήνου ρύσεως) ή με κάποιο είδος αιμορραγίας στον πεπτικό σωλήνα.
Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα στην παιδική αναιμία
Μεταξύ ορισμένων συμπτώματα Τα παιδιά με αναιμία τείνουν να εξαρτώνται κυρίως από τη σοβαρότητα της νόσου, έτσι ώστε, για παράδειγμα, σε ήπιες περιπτώσεις τα συμπτώματα να είναι κάπως μη συγκεκριμένα, αλλά σε κάπως πιο προχωρημένα στάδια μπορεί να υποστούν καρδιοαναπνευστικές αλλαγές.
Επιπλέον, η έλλειψη σιδήρου μπορεί ακόμη και να προκαλέσει μαθησιακές δυσκολίες, έτσι ώστε η παιδική αναιμία να μπορεί να επηρεάσει αρνητικά μια πιθανή σχολική αποτυχία.
Έτσι, όταν η παιδική αναιμία είναι ήπια, μπορεί να μην παρουσιάζει συμπτώματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Ωστόσο, καθώς ο αριθμός των αιμοσφαιρίων μειώνεται με το χρόνο, μπορεί να προκύψουν συμπτώματα, όπως:
- Ευερέθιστη διάθεση.
- Διαταραχή των σωρών (κατανάλωση ασυνήθιστων ή μη εδώδιμων τροφών, όπως χαρτιού ή βρωμιάς).
- Κούραση και αδυναμία, που διαρκεί όλη την ώρα.
- Πονοκέφαλος
- Ζάλη
Όταν η αναιμία αυξάνεται και γίνεται σοβαρή, μπορεί επίσης να προκύψουν και άλλα συμπτώματα όπως: χλωμό δέρμα, μπλε αποχρωματισμός των λευκών των ματιών (δηλαδή των λευκών των ματιών) και των εύθραυστων νυχιών.
Ποιες είναι οι εξετάσεις ή οι εξετάσεις που βοηθούν τη διάγνωσή σας;
Όταν υπάρχει υποψία αναιμίας στο παιδί, είναι πιθανό ο παιδίατρος να συνταγογραφήσει ορισμένες εξετάσεις ή ιατρικές εξετάσεις που θα βοηθήσουν να ανακαλυφθεί εάν υπάρχουν ή όχι μειωμένα επίπεδα σιδήρου στο αίμα.
Κατά τη διεξαγωγή της δοκιμασίας αίματος, είναι δυνατόν να συμπεριληφθεί η μελέτη των ακόλουθων στοιχείων: σίδηρος ορού, αιματοκρίτης, φερριτίνη ορού και συνολική ικανότητα δέσμευσης σιδήρου (CTFH).
Πώς είναι η θεραπεία της παιδικής αναιμίας;
Εκτιμάται ότι η πλειοψηφία των παιδιών χρειάζονται κατά προσέγγιση κατανάλωση μεταξύ 3 mg και 6 mg σιδήρου την ημέρα. Ωστόσο, αυτό το ποσό μπορεί εύκολα να χορηγηθεί μέσω της παρακολούθησης μιας ποικίλης και ισορροπημένης διατροφής.
Και ποιες είναι οι καλύτερες πηγές σιδήρου στη διατροφή των παιδιών; Κοτόπουλο, γαλοπούλα, ψάρι και μοσχάρι, φακές και αποξηραμένα φασόλια, βερίκοκα, αυγά, σταφίδες, σπανάκι, λάχανο και άλλα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και δαμάσκηνα.
Εικόνες | Istockphoto Αυτό το άρθρο δημοσιεύεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν μπορείτε και δεν πρέπει να αντικαταστήσετε τη διαβούλευση με έναν παιδίατρο.Σας συμβουλεύουμε να συμβουλευτείτε τον έμπιστο παιδίατρο σας. ΘέματαΑσθένειες σε μωρά και παιδιά
